Categorie: Over mijn leven

De tekst die ik niet plaatste vorige week. Het kwam te dichtbij. Toch deel ik nu mijn woorden, nadat ik een artikel las in Het Parool met als titel Rouwen ìs al moeilijk, maar met kinderen helemaal. Het artikel deelde ik op LinkedIn. Dat deed mij beseffen, ook ik heb een verhaal. Een verhaal van…

Ons geduld wordt op de proef gesteld. Op 31 december 2020 tekende ik het koopcontract voor een appartement in Jonas. De grond waar Jonas op gebouwd werd lag er kaal en koud bij. Op Koningsdag werd het veldje gebruikt als vrijmarkt voor het IJburgse kindergedruis en hun ouders. Ook was het een trapveldje voor de…

Ik pak mijn oude laptop. Lees eerst nog wat berichtjes op mijn telefoon, de alomtegenwoordige redder in nood als ik iets wilt uitstellen. Gisteren vertelde ik mijn dochter ‘ soms moet je iets gewoon doen en niet te lang wachten’ . Het ging over haar autorijlessen. Al dagen of eigenlijk weken, of misschien wel mijn…

Een tijdje terug schreef ik over mijn hoofd. Ik had het gevoel dat het niet meer werkte zoals ik dat gewend was. Afgelopen weken leerde ik dat dat ook zo was. Mijn hoofd, of eigenlijk mijn lichaam, gaf het sein “rood”. Vol in de remmen. Terug naar start. Maar waar was start? Via via kwam…

Ik ben één van die mensen die altijd te laat komt. In elk geval ben ik vaker te laat dan op tijd. Als ik op tijd ben, dan ook heel erg op tijd. Lees: een tijdsspanne goed genoeg om de omgeving te verkennen op zoek naar een coffee to go. Sinds mijn hoofd het wat…

Denken, piekeren, peinzen, beslissen. Het voelt verdoofd, verward en niet van mij. Sinds kort ben ik het vertrouwen kwijt in mijn hoofd. De buitenkant doet het nog prima. Ik zie er geen dag ouder uit dan ik ben. Mijn ogen kunnen nog lachen, al kost het steeds meer moeite. De rimpeltjes zijn nog vriendelijk. De…

De laatste blog die ik schreef is alweer een paar maanden terug. Een paar maanden. Soms zijn ze voorbij in een fractie van een seconde, soms duren ze een eeuwigheid. Op 12 mei rende ik de halve marathon van Utrecht voor een goed doel, het KWF. Maar vooral voor een jongetje van net zes jaar…

Lester is een vrolijk, slim joch van vijf, bijna zes. Heel veel ouder zal hij niet worden. Dat hebben zijn ouders pas gehoord. Vlak na zijn vierde verjaardag, belde zijn moeder mij. Ik weet het nog goed. Ik stond voor de ingang van het hoofdbureau van politie in Den Haag. Een statig gebouw tussen de…

Tijdens het lopen vanochtend filosofeerde ik wat over mijn nieuwe plannen. Sportieve plannen, plannen op het gebied van mijn werk, plannen waar ik al mee bezig ben (de ‘doe’ fase), vakantieplannen. Ik kwam tot de ontdekking dat ik altijd wel bezig ben met (nieuwe) plannen. Tijdens een opleiding van mijn werk, afgelopen week, maakte ik…